Standard rasy według FCI nr 182
Historia rasy: mittel sznaucer - pies z pochodzenia niemiecki. Przodkowie współczesnego sznaucera średniego znajdują na obrazach i malowidłach już od XV wieku. Wytrwały, nie wymagający wobec warunków utrzymywania i pokarmów, pies sznaucer średni użytkowany bardzo rozmaicie: do ochrony końskich stajni, pocztowych dyliżansów, i handlowych przewozów, tropiąc dzikie zwierzęta na polowaniu i do zwalczania gryzoni.
Kraj pochodzenia: Niemcy.
Wygląd ogólny: szorstkowłosy, średniej wielkości czworonóg, jest psem raczej krępym niż smukłym. Muskulatura dobrze rozwinięta. Pies śmiały, wytrwały, czujny. Dla psów tej rasy charakterystyczna jest wielka, masywna głowa, oryginalnie porośnięta kuszczowymi brwiami, wąsami, brodą, o wesołym spojrzeniu ciemnych oczu. Uszy cięte, stojące. Oryginalność sznaucera polega na kontraście zabawnego exterieru ku poważnemu zachowaniu, psów tej rasy nie można podkupić.
Kształt: kwadratowy.
Wysokość i masa: wysokość w kłębie 45-50 cm ( u suk pożądana jest na granicy dolnej, u psów - na górnej). Waga odpowiada wzrostu.
Szata: składa się z gęstego, krótkiego i miękkiego podszerstka oraz szorstkiego, twardego, lekko przylegającego do ciała włosa okrywowego. Cechą charakterystyczną jest broda na kufie i gęste wąsy oraz krzaczaste brwi, które lekko ocieniają oczy psów rasy średni sznaucer. Włos jest bardziej długi na kończynach, niż na tułowiu. Włos okrywowy jest szorstki, wystarczająco długi. Naturalna zmiana szaty, linienie, nie jest wyrażone, dlatego należy dokonywać regularny grooming, łącznie stripping, oraz trimming, co jest z reguły koniecznym wymaganiem dla stworzenia sylwetki psa wystawowego.
Umaszczenie: w przypadku sznaucerów o umaszczeniu pieprz i sól, dopuszczalne są odcienie od ciemnych, stalowoszarych do srebrnoszarych. Wszystkie odcienie mają posiadać ciemną, podkreślającą wyraz rasy maskę. Preferowaną barwą też jest jednolita czarna. W przypadku sznaucerów o umaszczeniu pieprz i sól, podszerstek jest z reguły szary. Dopuszczalna barwa jaśniejsza na brwiach, wąsach, brodzie, gardle, piersi, kończynach, na brzuchu i pod ogonem.
Głowa: masywna, długa (połowa wysokości psa w kłębie), w kształcie prostokąta, co podkreśla broda. Głowa powinna być proporcjonalna do rozmiarów psa. Czaszka płaska, guz potyliczny dobrze widoczny, lecz nie wyraźny. Iluzja wyrażonego stopu i złościwo-czujny wyraz spowodowane krzaczastymi brwiami. Głowa powinna być proporcjonalna do masy psa. Czoło równolegle do grzbietu nosa psa. Pysk masywny, mocny, dobrze wymodelowany pod oczami, zakończony w formie ściętego klina. Proporcje długości kufy do długości głowy wynosi ok. 4:5, a objętość kufy ku długości głowy wynosi ok. 100%. Łuki jarzmowe rozwinięte, lecz nie na tyle, by zmienić kształt prostokątny głowy. Policzki płaskie, nie wystają. Płat nosa wielki, czarny. Wargi: czarne, suche. Szczęki szerokie, silne.
Uszy: niekopiowane uszy średniej długości, podniesione na chrząstkach, obwisłe po obu bokach głowy, ruchliwe, osadzone wysoko; wewnętrzna krawędź ucha przylega do policzków i jest skierowana do przodu w kierunku skroni. Ostro cięte harmonizują z głową, ustawione równolegle wobec siebie.
Oczy: średniej wielkości, owalne, skierowane ku przodowi, osadzone nisko, ciemne z żywym uważnym wyrazem, powieki suche, dobrze przylegające, czarne.
Szyja: muskularny mocny kark, jest szlachetnie wysklepiony, szyja wysoko osadzona, sucha, rozszerzająca się i przechodząca harmonijnie w kłąb.
Zęby: гzębienie: silna szczęka górna i żuchwa. Uzębienie pełne, zgryz nożycowy, zęby silne i czysto białe. Siekacze ustawione na jednej linii.
Obudowa: mocna, muskularna, niezbyt długa, dość szeroka, krótka i lekko opadająca (lekko wyrażony wysoki przód). Lędźwie: krótkie, mocne, szerokie i muskularne. Zad lekko zaokrąglony, szeroki, muskularny, niezbyt długi, nieco opadający. Brzuch umiarkowanie podciągnięty.
Pierś: masywnie szeroka, głęboka, długa, pojemna, o wypukłych żebrach, o przekroju owalnym, dochodząca do łokci. Przedpiersie jest wyraźnie wykształcone.
Ogon: cięty do rozmiarów 3 kręgów, wysoko osadzony, w stanie wzbudzenia i w ruchu trzymany pod kątem więcej niż 30 stopni ku linii poziomej.
Kończyny (przednie i tylne): kończyny przednie są silne, proste, muskularne, równoległe wobec siebie. Ramiona są skośnie ustawione. Ramię ustawione do łopatki pod kątem ok. 100 do 110 stopni, o dobrze rozwiniętej muskulaturze. Łokieć: dobrze przylegający, skierowany do tyłu. Przedramię proste, silnie rozwinięte i średnio długie. Śródręcze krótkie, ustawione lekko ukośnie. Kończyny tylne silne, proste, muskularne, równoległe wobec siebie. Ustawione lekko szerzej przednich. Uda: masywne, długie, szerokie, silnie umięśnione, skośnie ustawione. Staw skokowy: o wyraźnym kącie, mocny, stabilny. Podudzie średniej długości. Śródstopie: krótkie, mocne i ustawione prawie pionowo do podłoża. Łapa: palce krótkie, wypukłe, zwarte; pazury twarde czarne i krótkie, mocne opuszki.
Cechy atrakcyjne: sznaucer średni to pies śmiały, ruchliwy, o zrównoważonym temperamencie. Charakter niezależny, w miarę złośliwy, nieufny wobec osób obcych, niezawodna wierność wobec właściciela. Łatwość uczenia się czynią z niego wybitnego psa stróżującego.
Producent profesjonalnych akcesoriów i sprzętu dla psów przedstawia dobór produktów dla psów rasy sznaucer średni, w ofercie znajdziecie Państwo: gryzaki, mufki, kliny do zabawy i tresury psów rasy sznaucer średni, szelki, kagańce, obroże, smycze ze skóry, nylonu i metalowe dla sznaucera średniego, pokarmy oraz akcesoria.
