Historia rasy: według źródeł historia rasy prazsky krysarik sięga korzeniami daleko w przeszłość Państwa Czeskiego. Stosunkowo małe rozmiary, szybkie ruchy, bardzo dobry węch sprzyjały temu, że psa wykorzystywano do łapania szczurów i myszy, stąd i nazwa krysarik (szczurołap). Swoje zdolności prazsky krysarik zdobył wskutek wieloletniego rozwoju historycznego. Ten mały piesek często był zdobieniem na bankiecie czeskich królów na Praskim Gradzie. Często spotykany też prazsky krysarik przy zamkach czeskiej szlachty i jako podarek czeskich monarchów rozpowszechniony wśród innych europejskich magnatów. Stąd praski ratler osiągnął popularność wśród innych warstw ludności. Poszukiwanie w historycznych księgach było skuteczne, ponieważ zasadniczo udowodni wyjątkowo czeskie pochodzenie rasy. W 1980 roku znów na poważnie zajęły się hodowlą tej rasy, jak się niebawem okazało, z bardzo dobrym skutkiem. Prazsky krysarik znowu stał się popularny jako pies do towarzystwa i posiada licznych wielbicieli rasy na całym świecie.

Kraj pochodzenia: Czechy.

Wygląd ogólny: prazsky krysarik - mały piesek gładkowłosy, o prawie kwadratowym kształcie, zwarty, sprawny i niestrudzony, chociaż posiada małe rozmiary. Ważne proporcje eksterieru: wysokość w kłębie do długości tułowia 1:1.05, u suk może być nieco dłużej, głębokość piersi od 45% do 50 % wysokości w kłębie, szerokość łba do długości 1:1, może być 1.03, długość kufy od ⅓ do ½ długości głowy. Te proporcje optymalne, lecz najważniejsze - to ogólny wygląd zewnętrzny psa.

Wysokość i masa: psy osiągają ok 20-23 cm. Waga oscyluje w granicach od 2.6 kg.

Szata: krótka, błyszcząca, przylegająca ściśle do ciała, gęsta, bez łysych miejsc, na głowie nieco krótsza i mniej twarda. Półdługa sierść z piórami bardziej długimi,niż na tułowiu, z frędzlami na uszach, łapach i ogonie. Skóra dość mocna, elastyczna, ściśle przylegająca, odpowiednio pigmentowana.

Umaszczenie: maść podstawowa czarna podpalana, brązowa podpalana oraz inne, jaśniejsze warianty kolorystyczne, aż po recesywny żółty kolor, a także umaszczenie merle w tych odmianach barwnych i rude. Wszelkie rodzaje maści mogą posiadać odmianę merle. Podpalanie jasne, wyraziste, jednolite. Podpalanie jest rude, głębokie, najbardziej pożądane ciemnorude, wyraźne nad oczami, na policzkach, gardle, śródręczu, części wewnętrznej uda, pod nasadą ogona. Na piersi preferowane są dwa odrębne trójkąty. Różne umaszczenia, za wyjątkiem czarnego podpalanego różnią się według bazy genetycznej, podstawowa barwa sierści, nosa, nasycalność pigmentu, kolor oczu i podpalania. Im kolor jest jaśniejszy, tym lepszy.

Głowa: gruszkowata, mózgoczaszka okrągła, wysklepiona z wyraźną bruzdą między oczami, guz potyliczny dobrze widoczny, oczy ustawione prosto i szeroko, skóra na czaszce ściśle przylegająca, stop dobrze wyrażony. Kufa: płat nosa wyraziście pigmentowany. Barwa oraz nasycalność pigmentu odpowiadają podstawowemu umaszczeniu. Wargi: suche, mocne, dobrze przylegające, kąciki zamknięte, nie odstające, krawędzie pigmentowane odpowiednio do maści.

Uszy: na części podstawowej głowy i dość szeroko osadzone, w kształcie trójkąta, mocne, dopuszczalne, że końce uszu nieco opuszczone, lecz nie pożądanie, nieco pod kątem wobec siebie, a nie pionowo.

Oczy: jak najbardziej ciemne, odpowiednie do umaszczenia sierści, średniej wielkości, okrągłe, ledwo wypukłe, nieco szerzej rozstawione. Powieki dobrze przylegające i pigmentowane.

Zęby: dwie szczęki symetryczne i dobrze rozwinięte, połączone tępym klinem ku płatu nosa. Preferowany pełny komplet zębów ustawionych w zgryzie nożycowym.

Szyja: sucha, bez podgardla, szlachetna, dość długa, odpowiednia do proporcji tułowia i głowy.

Obudowa: linia pleców mocna i prosta, kłąb nie wyrażony, grzbiet krótki, silny, lędźwie krótkie mocne proporcjonalne wobec klatki piersiowej oraz zadu, zad lekko opadający i dość długi. Brzuch umiarkowanie podciągnięty, płynnie przechodzi w pachwiny.

Pierś: klatka piersiowa niezbyt szeroka, w kształcie owalu, od 45% do 50% wzrostu z dobrze rozwiniętym przejściem w pachwiny.

Ogon: kopiowany bądź niekopiowany sięga stawu skokowego, gruby u nasady, na końcu może być wąski. Prosty lub lekko zawinięty od środka do góry, w akcji noszony powyżej poziomu pleców i może być zawinięty w półkółko.

Kończyny przednie i tylne: kończyny przednie równoległe i szeroko rozstawione, oglądane z przodu. Łopatka również dobrze wykształcona i umięśniona, przylega ku klatce piersiowej, z ramieniem tworzy nieco tępy kąt. Łokcie przylegają do tułowia, nie odstawione ani na zewnątrz, ani do wewnątrz. Przedramię dość mocne i grube. Łapy przednie okrągłe wysklepione ze zwartymi palcami (wilcze pazury) i ciemnymi pazurami. Tylne kończyny bardzo muskularne z dobrze wyrażonymi kątami stawów, z tyłu nieco szerzej rozstawione, proste i równoległe, tylne łapy mogą być nieco dłużej przednich, palce wysklepione i zwarte (kocie łapy), czarne pazury. Ruchy obu par kończyn swobodne, równoległe, sprężyste i sprawne.

Cechy atrakcyjne: pies prazsky krysarik charakteryzuje się miękkim i atrakcyjnym temperamentem, bardzo ciekawy. Szybki, sprytny i niestrudzony. Towarzyski i łagodny wobec swej rodziny. Nieufny i wstrzymany wobec ludzi nieznajomych. Prazsky krysarik może być utrzymywany w jakiejkolwiek rodzinie, która oceni jego elegancję i łagodny charakter.

Producent profesjonalnych akcesoriów i sprzętu dla psów przedstawia dobór produktów dla psów rasy prazsky krysarik, w ofercie znajdziecie Państwo: gryzaki, mufki, kliny do zabawy i tresury psów rasy prazsky krysarik, obroże, kagańce, szelki, smycze ze skóry, nylonu i metalowe dla prazsky krysarik, pokarmy oraz akcesoria.