Standard rasy według FCI nr 166

Historia rasy: celowa hodowla psów rasy owczarek niemiecki, prowadząca się w celu selekcji i rozwoju lepszych cech rasy rozpoczęła się w 1899 roku, w Niemczech. Właśnie wtedy Max von Stephanitz odzyskał psa o imieniu Horand von Grafrath, którego on uważał za dostojnego osobnika swej rasy. Pies posiadał proporcjonalną budowę, charakter gentlemana, szlachetną postawę i niewyczerpalna energia. Max von Stephanitz i jego koledzy pracowali nad stworzeniem rasy przez długie lata, wskutek czego pies wreszcie zyskał na tyle szlachetną sylwetkę i uniwersalne zdolności, co pozwalały osiągać różne programy tresury.

Kraj pochodzenia: Niemcy.

Wygląd ogólny: owczarek niemiecki jest psem o średnich rozmiarach, lekko rozciągniętej sylwetce, silny i muskularny, niezbyt gruby kościec i mocna budowa.

Wysokość i masa: wysokość w kłębie wynosi, dla psa: od 60 do 65 cm, dla suki: od 55 do 60 cm. Psy ważą od 30 do 40 kg, suki od 22 do 32 kg. Ukośna długość tułowia na 10-17% więcej wysokości w kłębie.

Szata: szata prawidłowa owczarka niemieckiego - podwójna (Stockhaar) z włosem okrywowym i podszerstkiem. Włosy okrywowe powinny być gęste, twarde i przylegające do skóry. Głowę, uszy oraz przednie strony łap i kończyn pokrywają krótsze włosy, natomiast przy szyi i na tylnych stronach kończyn przednich są dłuższe i gęstsze. Na nogach od tyłu do śródstopi i stawów skokowych włosy są długie. Na tylnych stronach ud tworzą się wyraźne portki.

Umaszczenie: pies rasy owczarek niemiecki posiada umaszczenie czarne z „podpalaniami” w kolorach: czerwonym, płowym, żółtym lub jasnoszarym. Dopuszczalne, ale niepożądane są białe plamki na piersi i jaśniejsze odcienie wewnętrznych części nóg. Dopuszczalna też barwa jednolita czarna lub szara. Wilczasta demonstruje czarny czaprak i maskę. nierzucająca się w oczy biała plamka na piersi i jaśniejsza maść na wewnętrznej stronie nóg dopuszczalne, lecz niepożądane. Płat nosa czarny u wszystkich maści. Owczarek niemiecki bez maski o jasnych oczach, z białym podpalaniem na piersi i stronie wewnętrznej kończyn, bladymi pazurami, rudym kończykiem ogona jest uważany za osobnika z pigmentacją niedostateczną. Podszerstek o barwie jasnoszarej. Białe umaszczenie niedopuszczalne.

Głowa: proporcjonalna, klinowata, około 40% wysokości w kłębie, średnio szeroka między uszami. Głowa owczarka sucha, ale nie powinna być zbyt ciężka i długa. Czoło oglądane z boku i z przodu jest lekko zaokrąglone, bruzda czołowa może być tylko lekko widoczna lub całkiem niewidoczna. Proporcje między mózgoczaszka a kufą - 50% na 50%. Szerokość czaszki równa się mniej więcej długości. Patrząc z góry czaszka zwęża się od uszu ku grzbietu nosa i płynnie przechodzi ukośnie w klin. Stop tylko lekko zaznaczony. Szczęki silnie rozwinięte. Grzbiet nosa prosty, niepożądany jest wklęsły lub garbaty. Wargi suche, dobrze przylegające, o ciemnej barwie. Płat nosa czarny.

Uszy: owczarek niemiecki posiada uszy średniej wielkości, stojące pionowo, szpiczaste, skierowane równolegle do przodu. Uszy zwężają się ku koniuszkom, a małżowiny uszne otwarte do przodu. Nie mogą być załamane lub wiszące, co jest uważane za wadę. Uszy, zarzucone do tyłu w akcji lub w stanie spokoju nie są uważane za wadę.

Oczy: średniej wielkości, przybierają kształt migdała, są jak najbardziej ciemne i lekko ukośne. Nie powinny być wyłupiaste ani zbyt jasne, to psuje wyraz oczu psa.

Zęby: owczarka powinny być zdrowe, silne, kompletne (42 zęby odpowiednio do formuły). Zgryz jest nożycowy, co oznacza, że górne siekacze znajdują się tuż przed siekaczami dolnymi. Niedopuszczalny są: przodozgryz, tyłozgryz i zgryz cęgowy oraz ustawienie siekaczy w linii prostej. Wymaga się, że zęby ciasno ułożone i głęboko osadzone w szczęce. Wadą jest nielinijne rozstawienie siekaczy. Koście silnie rozwinięte, tak by zęby były dobrze wstawione.

Szyja: mocna i umięśniona, bez podgardla. Ustawiona pod kątem 45° do linii grzbietu. Dodatkowo można powiedzieć, że długość szyi równa się długości głowy, co zapewnia ruchliwość głowy podczas ataku i obrony, siłę uchwytu, aktywnie rozkłada bilans ciała podczas ruchu. Owczarek niemiecki posiada gęsty i gruby włos na szyi, który jest odporny na różne warunki atmosferyczne, i broni przed atakiem drapieżnika. Cechą zupełnie niepożądaną jest zwisająca fałda skóry na tylnej stronie szyi, co świadczy o niepożądanych wadach w mocnej konstytucji owczarka i zmniejszają ruchliwość i siłę muskulatury szyjnej psa.

Obudowa: grzbiet jest jednolity, biegnący od nasady szyi, przez dobrze wyrażony kłąb i plecy, ustawiony nieco skośnie ku linii poziomej, płynnie przechodzi w opadający zad. Plecy mocne, silne, muskularne. Lędźwie krótkie, dobrze rozwinięte, muskularne. Zad powinien być wydłużony i lekko opadać do poziomu, następnie płynnie łączyć się z nasadą ogona.

Pierś: klatka piersiowa jest średnio szeroka, z kolei mostek długi i wyraźnie zaznaczony, część tylna piersi dobrze rozwinięta. Głębokość piersi wynosi 45-48% od wysokości w kłębie. Żebra beczkowate bądź płaskie są uważane za wadę.

Ogon: powinien sięgać przynajmniej stawku skokowego, jednak nie może wychodzić poza połowę długości śródstopia. Podczas chodzenia ogon jest prosty, szablasty, ale podczas okazywania radości czy innych emocji może być lekko uniesiony do linii grzbietu. Od spodu sierść na ogonie powinna być dłuższa. Korekcja chirurgiczna ogona jest zakazana.

Kończyny (przednie i tylne): kończyny przednie widziane ze wszystkich stron absolutnie proste i równoległe. Łopatki i ramienia równe z zakresu długości, muskularne i mocno przyłączone do obudowy. Kąt między łopatką a kością ramienną w ideale tworzy 90 stopni, lecz dopuszczalny też kąt w 110 stopni. Łokcie nie mogą być odstawione do zewnątrz ani na zewnątrz, ani w stanie spokoju ani w akcji. Przedramienia ze wszystkich stron proste, równoległe, suche i muskularne. Śródręcze o długości ok. ⅓ długości przedramienia, i ustawiona w odniesieniu do niego pod kątem 20-22 stopni. Słabe śródręcza (pod kątem więcej niż 22 stopni) lub skośne (pod kątem mniej niż 20 stopni) oddziaływają na cechy robocze psa, a szczególnie na wytrwałość. Łapy przednie okrągłe, zwarte, o wysklepionych palcach. Poduszki szorstkie, mocne, twarde, pazury mocne, dobrze pigmentowane. Kończyny tylne lekko odstawione, patrząc z tyłu równoległe wobec siebie. Udo i podudzie mniej więcej jednakowej długości, mocne, muskularne i tworzą kąt ok. 120 stopni. Owczarek niemiecki posiada mocne i stałe stawy skokowe. Śródręcza stoją pionowo pod stawami skokowymi. Łapy tylne zwarte, lekko wysklepione, opuszki twarde, o ciemnym kolorze, mocne pazury o ciemnej barwie.

Cechy atrakcyjne: owczarek niemiecki to uniwersalny pies. Jednakowo świetnie sprawdza się jako pies do towarzystwa, pies ochronny, do prac poszukiwawczych, jako pies służbowy i pies strażnik. Owczarki niemieckie wykorzystywano do pomocy przy wypasie stad. Najczęściej za inne rasy użytkowano je do policji i wojska, do ochrony granicy państwa. Dobrze wyszkolony owczarek niemiecki niezamienny podczas aresztu przestępcy. Pracują też jako przewodnicy niewidomych. Świetnie dogaduje się z dziećmi.

Producent profesjonalnych akcesoriów i sprzętu dla psów przedstawia dobór produktów dla psów rasy owczarek niemiecki, w ofercie znajdziecie Państwo: gryzaki, mufki, kliny do zabawy i tresury psów rasy owczarek niemiecki, obroże, szelki, kagańce, smycze ze skóry, nylonu i metalowe dla owczarka niemieckiego, pokarmy oraz akcesoria.