Standard rasy według FCI nr 141

Historia rasy: owczarek pirenejski – to ze względu na rozmiary najmniejsza rasa francuskich owczarków. Jako rasa hodowana wyłącznie do celów użytkowych – był praktycznie nieznany poza swoimi rodzimymi rejonami, doliną Pirenejską, aż do końca XIX wieku. Wzorzec rasy został zaakceptowany w 1956 roku. Do tej pory owczarka pirenejskiego nazywano różnie, w zależności od rejonu pochodzenia: labri, owczarek irlandzki, banierski, ozanski, owczarek arbacki. Największe psy, labri, zostały uznane za odrębną rasę w 1935 roku. Obecnie jednak labri uważane za jedną z odmian owczarka pirenejskiego. Wzorzec rasy został zaakceptowany w 2005 roku.

Kraj pochodzenia: Francja.

Wygląd ogólny: istnieje dwie odmiany owczarka pirenejskiego: szeroko rozpowszechniony szorstkowłosy owczarek, cechą wyróżniającą którego są uważane broda i wąsy. Bardziej rzadka odmianą jest odmiana krótkowłosa - z gładką sierścią na kufie i bardziej krótką w porównaniu z pierwszym typem, obudową.

Wysokość i masa: psy mierzą średnio od 40 do 48 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 38 do 46 cm. Psy ważą średnio od 8 do 15 kg.

Szata: w odmiany szorstkowłosej sierść długa lub półdługa, zawsze gęsta, na kufie broda i wąsy najeżone. U krótkowłosych - sierść na kufie gęsta lecz dobrze przylegająca, bez wąsów lub brody. Na ogonie i szyi - włos dłuższy, na głowie i kończynach - gładki, bardzo cienki, tworzy portki na udach.

Umaszczenie: odmiana szorstkowłosa: ciemno-beżowy, z czarnym nalotem lub bez niego, niekiedy z małymi białymi znaczeniami na klatce piersiowej i kończynach; szara jasna lub ciemna, często z niewielkimi białymi znaczeniami na głowie, klatce piersiowej i kończynach; niebieska w różnych połączeniach. Umaszczenie białe jest uważane za wadę. Odmiana krótkowłosa: biała barwa lub barwa borsucza z jasnymi brązowo-rudymi znaczeniami na głowie, uszach i u nasady ogona. Umaszczenie w kolorze borsuka jest pożądane.

Głowa: przybiera trójkątny kształt. Stop ledwo widoczny. W odmiany szorstkowłosej kufa nieco krótsza od mózgoczaszki, w odmiany krótkowłosej - dłuższa.

Uszy: krótkie, zwykle cięte. Stojące na ¾, załamane tylko częściowo, zwisają do przodu.

Oczy: ciemnobrązowe, czarne krawędzie oczu. Oko porcelanowe dopuszczalne u psów maści arlekin (marmurkowych) lub łupkowo szarej.

Szyja: mocna.

Obudowa: klatka piersiowa głęboka, szeroka. Długie plecy. Zad opadający.

Pierś: klatka piersiowa przeciętnie rozbudowana, sięgająca łokcia. Żebra lekko zaokrąglone. Słabizna nieznacznie zapadnięta.

Ogon: niezbyt długi w odmiany szorstkowłosej, nisko osadzony, z hakiem na końcu, dobrze owłosiony, tworzy pióro na końcu. Często kopiowany. W odmiany krótkowłosej - dłużej, też haczykowato zakończony. Ogon jest noszony nisko, przy pobudzeniu ogon nieznacznie wznosi się powyżej grzbietu.

Kończyny przednie i tylne: kończyny tylne - mocne, na nich - palce dodatkowe. łapy w odmiany krótkowłosej bardziej zwarte i łukowate, niż w odmiany szorstkowłosej.

Cechy atrakcyjne: krótkowłose owczarki pirenejskie są niekiedy nadpobudliwe i łatwiej nadaje się do tresury, niż szorstkowłose. Jednocześnie psy tej rasy są energiczne, aktywne, hazardowe. Owczarek pirenejski odważny, czujny, często szczeka i ciągle czuwa.

Producent profesjonalnych akcesoriów i sprzętu dla psów przedstawia dobór produktów dla psów rasy owczarek pirenejski, w ofercie znajdziecie Państwo: gryzaki, mufki, kliny do zabawy i tresury psów rasy owczarek pirenejski, obroże, kagańce, szelki, smycze ze skóry, nylonu i metalowe dla owczarka pirenejskiego, pokarmy oraz akcesoria.