Klasyfikacja FCI: numer wzorca 87.

Historia rasy: owczarek kataloński jest blisko spokrewniony z owczarkiem pirenejskim, pierwsze owczarki pirenejskie pojawiły się w XVIII stuleciu i stali świetnymi pomocnikami pastuchów, odpornie przenosząc warunki środowiskowe Pirenejskich gór. W 1911 roku w Hiszpanii owczarka katalońskiego uznały za jedną z narodowych ras. W Hiszpanii psy tej rasy pełniły głównie funkcje pasterskie. W 1915 roku owczarek kataloński Piar został wpisany do księgi rodowodu. Przed 1923 r. do księgi byli wniesione jeszcze 4 przedstawiciele rasy. Wzorzec rasy opublikowano w roku 1929 na podstawie psa Taca i suki Iris. Pierwszy klub tej rasy powstał w 1981 roku. W roku 1982 standard rasy został zmieniony, Współczesny standard został przyjęty w 2004 roku.

Kraj pochodzenia: Słowenia.

Wygląd ogólny: pies średniej wielkości, mocny, harmonijnie zbudowany, nieco dłuższy niż wysokość w kłębie.

Wysokość i masa: wysokość: pies - 47-55 cm, suka - 45-53 cm. Masa: 16-18 kg.

Szata: twarda, ściśle przylegająca, gęsty podszerstek, ma wąsy, brodę, grzywkę i kołnierz. Ogon i kończyny dobrze owłosione. Linienie dwóch etapowe: najpierw pies zrzuca sierść na przedniej części tułowia, później linieje tylna część ciała. Na łapach sierść może być lekko falista.

Umaszczenie: płowy (od jasnego do ciemnego), śniady (pomieszanie włosów płowych, kasztanowych, białych i czarnych, w tonach od jasnego do ciemnego), szary, (pomieszanie włosów czarnych, szarych i białych, w odcieniu od srebrzystoszarego do czarnoszarego).

Głowa: mocna, szeroka, lekko wysklepiona, nie ciężka, proporcjonalna do ciała.

Uszy: osadzone wysoko, w kształcie trójkąta, zaostrzone na końcach, wiszące blisko przy głowie, pokryte długim włosem.

Oczy: kolor ciemnego bursztynu, okrągłe, wyraziste, powieki czarne.

Szyja: mocna, dobrze umięśniona, raczej krótka, ale nie ogranicza to jej ruchliwość, dobrze osadzona na łopatkach.

Budowa: tułów mocny, wydłużony, dobrze umięśniony, ogólne wrażenie siły i zwinności. Kłąb dobrze zaznaczony. Grzbiet prosty, nigdy nie zapadnięty. Zad mocny, dobrze umięśniony, lekko opadający.

Klatka piersiowa: dobrze rozwinięta, szeroka, sięga łokcia, żebra dobrze wysklepione, nie płaskie.

Brzuch: lekko podciągnięty.

Ogon: może być długi, krótki lub szczątkowy, może sięgać 10 cm długości, osadzony raczej nisko, zdarzają się osobniki bez ogonów. W stanie spokoju ogon zwisa luźno, tworząc fajkę na końcu. Dopuszczalny również w kształcie szabli. Podczas ruchu wzniesiony, ale nie zawinięty nad grzbietem. Pokryty długim i lekko falistym włosem.

Kończyny (przednie i tylne): przednie: mocne, suche, proste i równoległe, zarówno z przodu, jak z boku. Odległość od kłębu do łokcia prawie taka sama, jak od łokcia do podłoża. Tylne: mocne, dobrze umięśnione, równoległe, ogólne wrażenie siły i zwinności. Łapy owalne, opuszki mocne, czarne, między palcami porośnięte włosem, pazury mocne i czarne.

Cechy atrakcyjne: owczarek kataloński jest psem aktywnym, zrównoważonym, energicznym, żywym. Uwielbia spacery na świeżym powietrzu. Jest to świetny pies stróżująco-pasterski, wytrzymały w trudnych warunkach pogodowych. Tolerancyjny wobec dzieci, stanie się najlepszym przyjacielem. Do nieznajomych ludzi odnosi się z rezerwą, przy zagrożeniu może przejawić agresję. Bardzo samodzielny w podjęciu decyzji, jednak to nie przeszkadza udanej tresurze. Owczarek kataloński pomyślnie występują w agility.

Producent profesjonalnych akcesoriów i sprzętu dla psów przedstawia dobór produktów dla psów rasy owczarek kataloński, w ofercie znajdziecie Państwo: gryzaki, mufki, kliny do zabawy i tresury psów rasy owczarek kataloński, szelki, obroże, kagańce, smycze ze skory, nylonu i metalowe dla owczarka katalońskiego.