Historia rasy: rasa moskiewski stróżujący powstała w Moskwie w 50 latach XX wieku. Autorem tej odmiany psów jest Centralna szkoła wojskowej kynologii oraz żłobka hodowlane “Krasnaja zwiezda”. Moskiewski stróżujący stanowi efekt krzyżowania międzyrasowego owczarka kaukaskiego, bernardyna oraz rosyjskiego łaciatego gończego. Rodowód moskiewskiego stróżującego wywodzi się od psa Orsłana. Pierwszy wzorzec rasy został opracowany w 1958 roku. Parę lat później wprowadzono drobne korekty do wzorca, i w 1985 roku zatwierdzony nowy standard rasy.
Kraj pochodzenia: Rosja.
Wygląd ogólny: moskiewski stróżujący to duży pies o nieco wydłużonym korpusie i masywnym typie budowy ciała, o dobrze rozwiniętej muskulaturze, wytrwały, nie wymagający wobec utrzymywania w dowolnych warunkach atmosferycznych. Moskiewski stróżujący pies zrównoważony, nieufny wobec osób obcych, użytkowany do pracy w służbach strażniczych oraz innych.
Kształt: indeks rozciągnięcia u psów 102-108 cm, u suk 104-108 cm.
Wysokość i masa: psy osiągają wysokość od 77-78 cm, natomiast suki 72-73 cm. Granica dolna nie niżej 68 cm, u suk nie niżej 66 cm. Górna granica wzrostu nieuwzględniona.
Szata: sierść gruba, długa, dokładnie przylegająca, gęsta z dobrze rozwiniętym podszerstkiem, włos ościsty prosty. Sierść krótsza i mocno przylegająca na głowie i w przedniej części kończyn. Włos ozdobny silniej rozwinięty u samców, wyróżniający się na szyi w postaci grzywy i frędzli z tyłu uszy, na tylnej stronie przedramienia, uda, śródręcza i na ogonie. Dopuszczalne niewielkie fale na zadzie i tylnych kończynach.
Umaszczenie: dopuszczalnymi typami umaszczenia są rude łaty, łaciaty, biały z plamami rudymi, rudo-burymi. Pierś, grzywa, przednie kończyny do łokcia i tylne do goleni i koniec ogona są obowiązkowo białe. Pożądane podobnie jak ciemne okulary, czerń na uszach, biała bruzda na czole.
Głowa: masywna, szeroka w części mózgowej. Czoło szerokie, lekko wypukłe, rozdzielone na dwie części niewielką wzdłużną bruzdą, o krótkim dobrze wyrażonym stopie. Kufa nieco krótsza od mózgoczaszki, tępo zakończona, pojemna, profil kufy równoległy do linii czoła. Wargi grube, koloru czarnego, lekko zwisające. Łuki jarzmowe okrągłe, silnie rozwinięte. Łuki nadoczodołowe dobrze rozwinięte. Guz potyliczny masywny, lecz lekko wystający. Płat nosa czarny, wielki.
Uszy: niewielkie, wiszące na chrząstkach, w kształcie trójkąta, grube u nasady, przylegające przednią krawędzią do policzków, ustawione dość wysoko.
Oczy: niewielkie, ciemne, okrągłe, głęboko, szeroko i prosto osadzone. Powieki czarne, ściśle przylegające.
Szyja: masywna, krótka, ustawiona pod kątem 30-40 stopni ku linii grzbietu. Dopuszczalne niewielkie podgardle.
Zęby: zęby duże, białe, ściśle przylegające do siebie, kompletne (42 zęby). Siekacze w przedniej linii ustawione w jednej linii, w zgryzie nożycowym.
Obudowa: kłąb wysoki, szeroki, długi, muskularny, dobrze wyrażony, szczególnie u psów. Wysokość w kłębie wynosi nieco więcej wysokości w krzyżu. Grzbiet silny, prosty, szeroki, muskularny; jego długość stanowi około połowy długości tułowia. Lędźwie krótkie, muskularne, nieco wypukłe. Zad szeroki, muskularny, długi, prawie poziomo ustawiony. Brzuch w miarę podciągnięty.
Pierś: klatka piersiowa długa, szeroka, z wypukłymi żebrami, widocznie rozszerzającymi się w tylnej części tułowia. Przednia część klatki piersiowej lekko wysunięta do przodu -w stosunku do stawu łopatkowo-ramiennego. Część dolna piersi nie jest powyżej łokci.
Ogon: osadzony wysoko, szeroki, gruby, długością dochodzący do stawu skokowego. Opuszczony w dół w stanie spoczynku, lekko wygięty na końcu. Podnosi się sierpowo przy pobudzeniu. Nasada ogona na jednej linii z zadem.
Kończyny (przednie i tylne): oglądane z przodu proste i równoległe. Łopatki długie, ustawione ukośnie, tworzące z kością ramienną kąt ok. 100 stopni. Ramiona muskularne, przedramiona proste, umiarkowanie długie, masywne. Łokcie skierowane ostro do tyłu. Śródręcze krótkie, szerokie, mocne lekko nachylone. Długość kończyn przednich sięga do łokci wynosi 50-54% od wysokości psa w kłębie. Łapy duże, okrągłe, wysklepione, zwarte. Kości udowe niezbyt długie, ustawione z lekkim pochyleniem. Krótkie golenie. Kość udowa i goleniowa prawie tej samej długości. Kąty stawów kolanowych i skokowych oglądane ze strony wyprostowane. Masywne śródstopia, ustawione prawie prostopadle. Wilcze pazury powinny być usunięte.
Cechy atrakcyjne: moskiewskie stróżujące są psami bardzo lojalnymi wobec rodziny, posiadają łatwą w wykształceniu psychikę, dobrze rządzony. Pies bez żadnych problemów przystosowuje się do życia zarówno w mieszkaniach w bloku oraz w ogródkach, w rodzinach z małymi dziećmi. Psy tej rasy doskonale nadają się do tresury jakiegokolwiek rodzaju, jedna z cech, odróżniającą czworonogów od swoich przodków.
Producent profesjonalnych akcesoriów i sprzętu dla psów przedstawia dobór produktów dla psów rasy moskiewski stróżujący, w ofercie znajdziecie Państwo: gryzaki, mufki, kliny do zabawy i tresury psów rasy moskiewski stróżujący, szelki, kagańce, obroże, smycze ze skóry, nylonu i metalowe dla moskiewskiego stróżującego, pokarmy oraz akcesoria.
