Historia rasy: rasa psów łajka wschodniosyberyjska jest jedną z najpopularniejszych ras psów myśliwskich w tajdze i w górzystych rejonach Wschodniej i Środkowej Syberii. Mieści w sobie krew łajek tunguskich, jakuckich, przedbajkalskich i nadamurskich. Na początki XX wieku została opisana łajka nadamursk, właśnie jej opis stał się podstawą wzorca łajki wschodniosyberyjskiej. W roku 1952 został przyjęty tymczasowy wzorzec rasy, a w roku 1981 powstała  ostateczna wersja wzorca.

Kraj pochodzenia: Rosja.

Wygląd ogólny: pies średniej wielkości, mocnej budowy, wyraźny jest dymorfizm między płciami.

Wysokość i masa: wysokość w kłębie: pies – 57-64 cm, suka – 53-60 cm. Waga: 35-45 kg.

Szata: włos okrywowy twardy, sztywny i prosty. Podszerstek dobrze rozwinięty. Na głowie i uszach włos krótki i gęsty. Na łopatkach i szyi dłuższy włos tworzy kryzę, na policzkach bokobrody. U samców dłuższy włos na kłębie. Na kończynach włos krótki i gęsty, na udach nie długie portki. Łapy owłosione między palcami. Ogon pokryty prostym i twardym włosem.

Umaszczenie: pożądane czarne podpalane, czarne, czarne z białym, białe i łaciate. Nieznaczne cętkowanie w odcieniu maści zasadniczej dopuszczalne na nogach. Trufla nosowa czarna, dopuszczalna brązowa przy umaszczeniu białym i podpalanym.

Głowa: proporcjonalna do tułowia. Oglądana od góry w kształcie klina, czaszka szeroka (szczególnie u psów), wyraźny guz potyliczny, stop średnio zaznaczony. Łuki brwiowe lekko zaznaczone. Długość czaszki jest większa od szerokości. Kufa jest krótsza niż połowa długości głowy, klinowata i tępa. Wargi przylegające, ale nie obwisłe.

Uszy: stojące, niewielkie, w kształcie trójkąta, osadzone szeroko, na wysokości oczu. Wnętrze ucha dobrze owłosione.

Oczy: skośne, ani głęboko osadzone, ani wypukłe, owalne, najlepiej migdałowate. O przyjaznym wyrazie. Ciemnobrązowe, w różnych odcieniach brązu, stonowanym z maścią.

Szyja: muskularna, przekroju okrągła lub lekko owalna. Jej długość jest równa długości głowy, lub nieco mniejsza. Osadzona pod kątem około 40-50 stopni do poziomu.

Tułów: grzbiet prosty, mocny. muskularny, umiarkowanie umięśniony.

Klatka piersiowa: szeroka, głęboka, długa, na przekroju owalna, sięga 1 – 2 cm poniżej łokcia.

Ogon: zakręcony lub sierpowato zawinięty. Dopuszczalny szablasty, luźno zawinięty, z końcem, który nie dotyka grzbietu. Rozciągnięty do dołu sięga stawu skokowego, ale może być o 1-3 cm krótszy.

Kończyny: przednie suche, umięśnione, oglądane z przodu proste, równolegle i rozstawione umiarkowanie szeroko. Długość kończyny od podłoża do łokcia stanowi połowę wysokości w kłębie. Tylne kończyny dobrze umięśnione, dobrze kątowane, oglądane z tyłu są proste i równoległe.

Cechy atrakcyjne: łajka wschodniosyberyjska wykorzystywana do polowań na niedźwiedzia, jelenia, dzika, świetnie tropi, ma dobry węch. Jest to pies wytrzymały, samodzielny i aktywny. Czasem może być dość uparty, ale jest zrównoważony, przyjacielski, ufny i łagodny wobec ludzi. Również dobrze sprawdzają się na rolę stróża.

Producent profesjonalnych akcesoriów i sprzętu dla psów przedstawia dobór produktów dla psów rasy łajka wschodniosyberyjska, w ofercie znajdziecie Państwo: gryzaki, mufki, kliny do zabawy i tresury psów rasy łajka wschodniosyberyjska, szelki, obroże, kagańce, smycze ze skory, nylonu i metalowe dla łajki wschodniosyberyjskiej.