Standard rasy według FCI nr 53

Historia rasy: komondor to przepiękna i doskonała rasa psów pracujących, która przez wieki była nieoddzielną częścią każdego węgierskiego domu. Dynastie pasterzy od pokolenia do pokolenia przekazywali szczegóły i sekrety hodowli oraz szkolenia tych psów. Nazwa Komondor pojawiła się po raz pierwszy w literaturze w 1544 roku, w bajce Heshzpala Heltai 1566 roku. W dziełach literackich XVII wieku nazwa komondor jest spotykana dość często. W latopisach od 1643 roku przez Amosa Komeniusa wzmiankowano: “komondor - doskonały obrońca, który i w nocy i w dzień, chronił stada bydła i ludzi. Ference Pecz w księdze “Historia natury i nauka rzemiosła” (od 1815 roku) nazywa psa tej rasy przywódcą i królem owczarków węgierskich.W tej księdze jest również obrazek komondora. Najbardziej dokładne charakterystyki komondora sa datowane 1841 rokiem, gdy po raz pierwszy dokonano szczegółowych opisów exterieru i cech roboczych tej rasy.

Kraj pochodzenia: Węgry.

Wygląd ogólny: komondor to imponujący czworonóg, wyróżniający się mocą, śmiałością, oryginalnym wyglądem, harmonijnymi kształtami. Generalnie to duży i potężnie zbudowany pies, muskularny, o mocnym kośćcu, który samym wyglądem i dostojną postawą wzbudza respekt i strach u obserwującego. Lecz pierwsze wrażenie poprawia jego przenikliwy i inteligentny wzrok.

Kształt: lekko wydłużony.

Wysokość i masa: waga psów oscyluje w granicach 50-61 kg. Suki ważą od 36 do 50 kg. Dorosłe psy osiągają średnio 80 cm (minimum 66 cm) wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą minimum średnio 70 cm (minimum 60 cm). Wzrost psa komondora nie ma górnych granic, ale musi być proporcjonalny do ogólnych kształtów psa, silnego i harmonijnego, który jest wcieleniem siły bohaterskiej.

Szata: włos gęsty i obfity, który chroni przed niepogodą. Sierść szczenięta umiarkowanie miękka, lecz już posiada skłonność ku skręcaniu się w sznury. Całe ciało porośnięte długą sierścią, na którą składają się bardziej szorstki, falisty, kędzierzawy włos okrywowy i delikatniejszy, gęsty podszerstek. gruba sierść okrywowa filcuje się z miękkim podszerstkiem, tworząc jednakowej długości zbite sznury, w dotyku podobne do wojłoku. Dojrzały owczarek komondor okryty gęstym włosem, na który się składają spilśnione dredy, utworzone w naturalny sposób i nie wymagające żadnej pielęgnacji za wyjątkiem mycia. Najdłuższa sierść występuje na zadzie, w okolicach lędźwiowych i w rejonie ogonu. Na grzbiecie, klatce piersiowej i w okolicach łopatek sierść jest średniej długości. Na policzkach, wokół oczu, na uszach, na szyi i kończynach – sierść krótsza. Na wargach, na śródręczu i śródstopiu – najkrótszy włos.

Umaszczenie: jedynym dopuszczalnym typem umaszczenia jest biel. Skóra ma dużo pigmentu i posiada barwę szarą. Dopuszczalna lecz mniej pożądana różowa pigmentacja skóry, pod warunkiem, że owczarek komondor nie jest albinosem.

Głowa: wygląda odrobinę krócej w porównaniu z szerokim na wygląd czołem. Czaszka wypukła, oglądana z boku. Stop dobrze rozwinięty, ale niezbyt stromy. Kufa nieco krótsza w porównaniu do długości głowy, mocna. Linie profilu kufy proste, prawie równoległe do mózgoczaszki. W porównaniu do długości głowy kufa szeroka, gruba, nie spiczasta. Płat nosa czarny. Szerokie nozdrza. Płat nosa dopuszczalne lecz niepożądane ciemnoszary lub ciemnobrązowy. Wargi ciemne lub szare.

Uszy: średniej wielkości, zdecydowanie zwisające od postawy, w kształcie trójkąta równobocznego.

Oczy: średniej wielkości, w kształcie migdałów. Osadzone niezbyt głęboko, krawędzie powiek ciemne lub szare. Kolor oczu ciemnobrązowy,bardziej jasne oczy nie są pożądane.

Szyja: bardzo dobrze umięśniona, średniej długości, w miarę wypukła, pies trzyma głowę wysoko, górna linia prosta.

Zęby: 42 zęby, zwarte zęby, ustawione w zgryzie nożycowym.

Obudowa: tułów charakteryzuje się mocną, głęboką, muskularną, i proporcjonalną szeroką klatka piersiową. Zad szeroki, muskularny, lekko opadający.

Pierś: klatka piersiowa średniej głębokości, szeroka, długa, o silnych mięśniach.

Ogon: sięga stawu skokowego, na końcu lekko wzniesiony. Przy pobudzeniu ogon wzniesiony nie wyżej, niż w linii grzbietu. Nie może być kopiowany.

Brzuch: lekko podciągnięty.

Kończyny (przednie i tylne): kończyny przednie: łopatki delikatnie skośne. Kończyny proste o mocnym kośćcu, muskularne. Oglądane z każdej strony - pochylone. Staw ramienny mocny, łokcie nie mogą być “swobodne”. Łapy mocne, dość wielkie, o dobrze wysklepionych zwartych palcach. Opuszki grube, elastyczne, ciemne lub szare. Pazury czarne lub szare. Tylne kończyny bardzo mocne, o mocnym silnym kośćcu, o wyraźnych mięśniach. Patrząc od tyłu, kończyny tylne proste. Kąt stawu kolanowego dobrze wyrażony. Wilcze pazury na tylnych kończynach powinny być usunięte. Łapy takie jak i na przednich kończynach.

Cechy atrakcyjne: owczarek komondor - doskonały pies do stróżowania. Podejrzliwy wobec obcego. Dojrzały pies, który pilnuje bydła,staranny, nieustraszony i niezawodny. Młody pies taki samo szybki do zabawy, jak i szczenięta każdej innej rasy. Komandor oddany swojemu właścicielowi, będzie bronił go przed każdym atakiem. Dlatego pies nie jest użytkowany podczas przeganiania bydła, a zlecają tylko ich ochronę. Większą część roku psy są na otwartym powietrzu, samodzielnie bronią siebie od cudzych psów i drapieżników.

Producent profesjonalnych akcesoriów i sprzętu dla psów przedstawia dobór produktów dla psów rasy komondor, w ofercie znajdziecie Państwo: gryzaki, mufki, kliny do zabawy i tresury psów rasy komondor, kagańcy, szelki, obroże, smycze ze skóry, nylonu i metalowe dla komondora, pokarmy oraz akcesoria.