Historia rasy: pierwszą wzmiankę o psach tej rasy znajdujemy w kronikach historycznych od XI wieku, wtedy tych psów nazywano “tiawkusza”, poniewaz gończe rosyjskie bardzo specyficznie szczekały, sygnalizując w ten sposób, że tropi śladem zwierzęcia. Istnieje dwie wersje o pochodzeniu rasy. Według jednej z nich, psy tej rasy powstały dzięki przypadkowemu krzyżowaniu psów łowieckich z gończym tatarskim. Według innej wersji gończego krzyżowano z łajkami. Do polowania carskiego w XVII wieku do Rosji zaczęły przywozić tak zwanych foxhoundów. W tych czasach zaczęły się nieregulowane krzyżówki dwóch różnych podtypów gończego, i później otrzymano tak zwany anglo-rosyjski typ rasy, do którego wskutek domieszano krwi francuskiej. Po krzyżówce z psami rasy gończy polski, rasa straciła swoją charakterystyczną cechę - dzwonkie czyste szczekanie. Po tym całym chaosie w 1896 roku opracowany jedyny wzorzec rasy gończy rosyjski, który niejednokrotnie dopracowywał się. Po obydwoch wojnach światowych, w których zostały stracone wszystkie szlachetne osobniki, rasę udało się odrodzić. I w drugie połowie XX wieku zaczęła się szczegółowa praca w zakresie czyszczenia rasy od cudzych krwi. Obecnie rasa gończy rosyjski jest w procesie doskonalenia.

Kraj pochodzenia: Rosja.

Wysokość i masa: dorosły pies powinien osiągać co najmniej 58-68 cm wysokości w kłębie. Suki mierzą ok. 55-65 cm. Psy ważą średnio 30 kilogramów.

Kształt: wyciągnięty.

Szata: dobrze rozwinięta, mocno przylegająca do tułowia. Sierść na głowie, uszach i nogach krótka. Reszta tułowia porośnięta bardziej długim włosem, a szczególnie wokół szyi, gdzie tworzy umiarkowany kołnierz. Na tylnej stronie uda włos jest dłuższy. Sierść na ogonie średniej długości, krótsza na końcu ogona.

Umaszczenie: dopuszcza się maść z pomieszaniem czarnego, burego, szarego kolorów. Dopuszczalne podpalanie niezbyt jasne - żółte lub białe. Na piersi i łapach mogą być białe znaczenia.

Głowa: sucha, w kształcie klina. Guz potyliczny oraz łuki nadbrewne niewyraźne. Stop niezbyt wyraźnie zaznaczony. Kufa wydłużona, nos szeroka, płat nosa wysunięty do przodu, czarny. Wargi ciemniejsze, niż umaszczenie psa, przylegające.

Uszy: wiszące, średniej wielkości, przypominające kształtem trójkąt. ustawione nieco wyżej nad linią oczu.

Oczy: średniej wielkości, barwy ciemnobrązowej lub nieznacznie tylko jaśniejszej. Powieki skośne w cięciu, ciemne krawędzie.

Zęby: białe, mocne, wielkie, dobrze rozwinięte, dobrze przylegające. Dopuszcza się jedynie zgryz nożycowy.

Szyja: muskularna, sucha, długość jest zbliżona do długości głowy. Ustawienie szyi w odniesieniu do osi tułowia tworzy kąt 35 stopni.

Obudowa: kłąb dobrze rozwinięty, wynosi się nad plecami. Linia górna grzbietu prosta, muskularna i szeroka. Lędźwie krótkie, szerokie, umięśnione, lekko wysklepione. Zad szeroki, łagodnie opadający, w miarę długa, brzuch podciągnięty.

Pierś: szeroka, głęboka, opuszczona do poziomu łokci.

Ogon: gruby u nasady, powoli zwężający się ku końcowi, nie niżej stawu skokowego. W spokoju zwisający. Gdy pies jest pobudzony niesiony jest wyżej, lekko powyżej linii grzbietu.

Kończyny przednie i tylne: przednie kończyny oglądane z boku i z przodu – proste, suche, kościste i muskularne, równoległe. Przedramię owalne w cięciu. Łokcie wywrócone do tyłu. Długość przednich nóg oscyluje w granicach 50% w odniesieniu do wysokości psa. Kąt stawu ramienno-łopatkowego wynosi 100-110 stopni. Śródręcze ustawione prawie skośnie. Kończyny tylne suche, kościste, muskularne. Patrząc z tyłu - proste i równoległe, ze strony - dobrze wyrażone kąty stawów. Podudzia w miarę długie. Stawy skokowe suche, dobrze wyrażone. Śródstopie ustawione prawie skośnie. Łapy wysklepione, zwarte, w kształcie owalu. Palce zwarte, pazury skierowane w ziemię.

Cechy atrakcyjne: gończy rosyjski spokojny i towarzyski. Te psy przez wiele lat przebywają obok człowieka. Zdolności psa do interakcji z właścicielem oraz z innymi psami w grupie podczas polowania są szczególnie docenione. Dla psów cechą charakterystyczną jest stabilna psychika, gończy rosyjski potrafi z hazardem polować na dzikie zwierzęta, i jednocześnie zachowywać zupełnie nie agresywnie wobec ludzi. One potrafią spokojnie pilnować dzieci, te psy będą cierpliwymi i wiernymi. Ważną cechą charakterystyczną jest też skłonność do polowania. Dlatego iść na spacer z gończym rosyjskim należy, korzystając ze smyczy. Posiadając instynkt naturalny, napewno będzie łapał kotów lub inna drobną zwierzynę. Psy też mogą być agresywne wobec innych czworonogów. Ponieważ te psy polują w watahach, on świetnie się nadaje do tresury, tym bardziej gdy właściciel potrafi udowodnić swoje liderstwo. Poziom dominowania u psów tej rasy jest bardzo wysoki, by osiągnąć szacunek, należy udowodnić twardość charakteru i cierpliwe ćwiczyć z psem. Wystarczy jednorazowo dać psu możliwość odczuć jego wyższość, odnowić autorytet będzie trudno. Cechy ochronne niełatwo nazwać dobrymi: w tych psach od dawna szkolono zaufanie wobec człowieka, dlatego one nie powinny wykazywać skłonności do agresji wobec cudzych ludzi. Gończe zupełnie nie nadają się do utrzymywania na łańcuchu i ochrony prywatnego podwórka. Takiego psa lepiej kupować doświadczonym gospodarzom, posiadającym wiedzę w zakresie tresury i hodowli. Najczęściej gończy rosyjski jest hodowany przez myśliwych do polowania, nie poleca się wybierać gończego rosyjskiego jako psa do towarzystwa w mieszkaniu. W mieście jest niełatwo jest zapewnić niezbędny poziom ruchomości aktywnej, dla mieszkania w bloku te psy są zbyt hałaśliwe oraz energiczne. Ze względu na wrodzony instynkt do polowania, żadna rasa z nim się nie zrówna. Dla dobrego właściciela gończy rosyjski stanie się posłusznym i korzystnym partnerem.

Producent profesjonalnych akcesoriów i sprzętu dla psów przedstawia dobór produktów dla psów rasy gończy rosyjski, w ofercie znajdziecie Państwo: gryzaki, mufki, kliny do zabawy i tresury psów rasy gończy rosyjski, obroże, kagańce, szelki, smycze ze skóry, nylonu i metalowe dla gończego rosyjskiego, pokarmy oraz akcesoria.