Historia rasy: chart kirgiski tajgan - to rasa psów iz dawnej grupy psów środkowoazjatyckich. Powstanie tej rasy zaczęło się jeszcze przed naszą erą, o czym świadczą eposy kirgiskie, przekazujące się od pokolenia do pokolenia wzory scenek bytowych, wzmianki podróżujących i latopisów.  Jak się kształtowała ta rasa psów, do tej pory pozostaje tajemnicą. Przystosował się też pies do ciężkich warunków górskich. Dla miejscowości, jakie były zamieszkane przodkami współczesnych tajganów, charakterystyczne są  silne mrozy, nierówny teren, rozrzedzone powietrze. Te wszystkie czynniki oddziaływały na cechy pracujące tajganów. Od psów nie oczekiwano wielkiej prędkości, jak na równinach, lecz przeważnie pożądane były takie charakterystyki, jak sprytność, manewrowość, sprawność, umiejętności do skakania, zdolności do tropienia zwierzyny, oraz dobrej reakcji i siły. Tajgany żyją przede wszystkim w górskich rejonach ii są przyzwyczajone do ciężkich warunków górskich. W czasach sowieckich rasa została praktycznie całkiem zniszczona, obecnie w Kyrgyzji są próby do odrodzenia rasy. Pomagają one myśliwym przy polowaniach - są zdolne do biegania na długie dystanse, co umożliwione jest między innymi przez aerodynamiczną budowę ciała, są wytrzymałe, posiadają bardzo dobry wzrok oraz węch, agresywne wobec zwierzyny. Wykorzystywano go między innymi do polowań na zwierzęta takie jak lisy, kozły górskie, sarny, borsuka, dzikie koty. Na zająca zwykle z tajganami nie polują. Te psy dobzre polują na zwierzynę kopytną. Para dużych silnych, pracujących razem psów potrafią złapać wilka. Często tajgan jest wykorzystywany do polowania z birkutem. Ze względu na jego zdolności myśliwskie nazywany jest psem użytkowym. Jednak polowanie jako przemysł poszło w przeszłość, zabierając za sobą i tajgana. Obecnie rasa chartów kirgiskich jest zagrożona i liczy niemal kilkuset osobników.
 
Kraj pochodzenia: Kirgistan.
 
Wysokość i masa: psy osiągają od 65 do 70 cm wysokości w kłębie, suki - 60-65 cm. Waga psów i suk 25-30 kg.
 
Kształt: wydłużony.
 
Szata: chart kirgiski tajgan posiada owłosienie wyróżniające je na tle innych psów. Pokrywa go miękka, długa i gęsta warstwa włosów okrywowych, zimą zaś rozwija się podszerstek, czyli miękka, gęsta warstwa futra znajdująca się pod okrywą włosową. Kolejną cechą charakterystyczną rasy jest krótkie włosie w dolnych partiach kończyn przednich, a także tylnych. Rozłożenie dłuższych włosów na ciele rasy chart kirgiski tajgan wynika z warunków, w jakich żyła. Na uszach miękka, falista, długa (5-8 cm) sierść, twotząca burki.
 
Umaszczenie: charakteryzują się ciemnym, zazwyczaj czarnym umaszczeniem,  posiadają również umaszczenie koloru białego,płowego lub miedzianego, dopuszczalne białe znaczenia.
 
Głowa: głowa sucha, wydłużona, ma kształt stopniowo zwężającego się klina, szeroka w części tylnej. Stop słabo wyrażony. Nos czarny. Kufa prosta, sucha, z ledwo wyrażoną garbinką. Wargi cienkie.
 
Uszy: wiszące, umiarkowanie długie (12-14 cm), w burkach, osadzone na wysokości oczu, bez fałd.
 
Oczy: duże, owalne, wyraźne, piwnego lub ciemno-piwnego koloru przy wszelkim umaszceniu, skośnie ustawione, krawędzie powiek ciemne.
 
Zęby: dobrze rozwinięte, wielkie. Psy posiadają kompletny zestaw białych mocnych zębów spotykających się w zgryzie nożycowym.
 
Szyja: dość długa, spłaszczona z boków, sucha, wysoko ustawiona.
 
Obudowa: kłąb dobrze wyrażony. Grzbiet szeroki, bardzo umięśniony, rozluźniony w spokoju, z widocznym wgłobieniem; w ruchu lub w naprężeniu prosty. Lędźwie krótkie, dobrze wysklepione. Zad dostatecznej długości, z lekka spadzisty, szeroki. Kolca biodrowe rozwinięte, dobrze widoczne, szerokość między nimi wynosi 6-8 cm. Brzuch mocno podciągnięty, lecz nie nagle oderwany.
 
Pierś: klatka piersiowa dobrze rozwinięta, szeroka, głęboka, żebra sięgają łokci.
 
Ogon: cienki, nie długi, na końcu obecne niewielkie koło, w spokoju opuszczony w kształcie szabli, w ruchu noszony ponad linię grzbietu. Koło zawinięte, kręgi ostatniej połowy koła zrosły się.  Koło nie może być opuszczone poniżej stawu skokowego, zwykle nieco w spokoju nieco wyżej go.
 
Kończyny (przednie i tylne): Kończyny przednie suche, kościcste, muskularne, oglądane z przodu proste i równoległe. Przedramiona w cięciu owalne. Łokcie swobodne, skierowane silnie ku tyłowi. Śródręcza dość długie, lekko ukośne. Kończyny tylne proste i równoległe, szeroko ustawione, posiadają dobrze rozwinięte stawy, suche, muskularne. Długie, ukośne śródstopia. Stawy skokowe dobrze rozwinięte oraz wyraźne. Sródstopia dość długie, ledwo ukośne. Łapy owalnego kształtu, palce mocne, zwarte w bryłkę, porośnięte sierścią. Pazury skierowane ku ziemi.
 
Cechy atrakcyjne: dla charta kirgiskiego tajgana  jest charakterystyczne świetne zdrowie, wrodzony intelekt, bezpretensjonalność. Główną cechą charakterystyczną tych psów jest poczucie własnej wartości. Kirgiski pies górski niepodległy i wstrzymany, nie posiada nawet kropli służalczośсi. Psy tej rasy są bardzo pokorne swemu właścicielowi, są przywiązane do niego, lecz mogą się zachowywać swojewolnie. Bardzo lubią swobodę. Można powiedzieć, że w tym psie są połączone 2 przeciwieństwa: pies-filozof, który flegmatycznie rozpatrza ten świat, oraz uporczywy myśliwy, który podczas tropienia psa, zapomina o wszystkim i nie zwraca uwagi nawet na własne uszkodzenia.

Producent profesjonalnych akcesoriów i sprzętu dla psów przedstawia dobór produktów dla psów rasy chart kirgiski tajgan, w ofercie znajdziecie Państwo: gryzaki, mufki, kliny do zabawy i tresury psów rasy chart kirgiski tajgan, szelki, obroże, kagańce, smycze ze skóry, nylonu i metalowe dla charta kirgiskiego tajgana.