Historia rasy: historia tej rasy nie jest do końca znana. Najprawdopodobniej pochodzi od europejskich psów owczarskich w typie bergamasko lub owczarka południoworosyjskiego kojarzonych z psami z Wysp. Niektórzy badacze przypuszczają, że płynie w nim też krew deerhounda. Nazwa tej rasy “bobtail” w tłumaczeniu oznacza krótko obcięty ogon i wzięła się właśnie od tego zwyczaju. W roku 1771 namalowano przedstawiciela tej rasy na obrazku Gainsborough. W roku 1873 bobtail był przedstawiony na pierwszej wystawie psów w Birmingham. W roku 1888 rasa została oficjalnie uznana w Wielkie Brytanii. Klub bobtaila powstał w roku 1900.
Kraj pochodzenia: Wielka Brytania.
Wygląd ogólny: bobtail to stara rasa psów, należąca do psów pasterskich i zaganiających. Pies mocny, harmonijnie zbudowany, dobrze umięśniony o kwadratowej sylwetce, sprawny. Ma charakterystyczne gęste owłosienie, obficie ofutrzony, o gęstym podszerstku, który chroni psa przed przemoknięciem i izoluje od zimna. Nigdy nie może być wysokonożny. Oczy o inteligentnym wyrazie. Charakterystyczna jest dla tego psa łagodnie wznosząca się linia górna i gruszkowaty kształt tułowia. Ogon, kiedyś cięto, obecnie się zachowuje. Szczeka niskim, charakterystycznym głosem.
Wysokość i waga: wysokość w kłębie: pies – więcej niż 61 cm, suka – więcej niż 56 cm. Waga: 32-45.5 kg.
Szata: sierść długa, gęsta, szorstka, kosmata, nie całkiem prosta, ale i nie kędzierzawa, gęsty i ściśle przylegający podszerstek. Głowa, szyja i kończyny przednie mocno obrośnięte długim włosem, na uszach włos krótszy, szczególnie obfity włos na zadzie.
Umaszczenie: szare, błękitne, blue merle, grizzly, z białymi znaczeniami lub bez. Niepożądany jakikolwiek odcień brązu.
Głowa: duża, masywna, proporcjonalna w stosunku do wielkości psa. Czaszka pojemna, raczej sześcienna, dobrze wysklepiona nad oczami. Stop wyraźnie zaznaczony. Kufa długa, szeroka, mocna i stożkowata. Szczęki mocne, nieco kwadratowe. Wargi grube i czarne. Trufla nosowa duza, szeroka, czarna, nozdrza dobrze rozwinięte nozdrza.
Uszy: średniej wielkości, noszony płasko przy głowie, pokryty sierścią.
Oczy: średniej wielkości, owalne, szeroko rozstawione, ciemne lub porcelanowe. Niepożądany kolor jaśniejszy. Preferowane powieki pigmentowane.
Zęby: zgryz nożycowy.
Szyja: długa, mocna, łukowato wygięta.
Tułów: raczej krótki i zwarty. Klatka piersiowa szeroka i głęboka, o dobrze wysklepionych żebrach. Lędźwie mocne i wysklepione. Cecha charakterystyczna – zad wyżej klebia.
Klatka piersiowa: dobrze rozwinięta i głęboka.
Kończyny (przednie i tylne): mocne i kompaktowe. Łapy zwarte.
Cechy atrakcyjne: owczarek staroangielski bardzo aktywny i energijny pies, śmiały ale nie agresywny. Jest to pies niesamowicie zrównoważony i spokojny. Pod tym wzgledem ten pies dostal nazwe “nanny-dog”, poniewaz jest bardzo cierpliwy i kochający dzieci. Potrzebuje czasochłonnej pielęgnacji długiego włosa. Potrzebuje bliskiego kontaktu z człowiekiem i będzie wspaniałym psem rodzinnym.
Polecane produkty przez specjalistów ForDogTrainers dla rasy psów owczarek staroangielski:
|
Producent profesjonalnych akcesoriów i sprzętu dla psów przedstawia dobór produktów dla psów rasy bobtail, w ofercie znajdziecie Państwo: gryzaki, mufki, kliny do zabawy i tresury psów rasy bobtail, szelki, obroże, kagańce, smycze ze skory, nylonu i metalowe dla bobtaila.